Op een dag.....

Die dag was vorige week woensdag. In afwachting van het behang voor de slaapkamer zat ik mij te bedenken wat ik in die tijd nog even kon doen....

Ik had de maandag ervoor een kast gekocht bij de kringloop voor in de bijkeuken. En die moest nog geverfd worden. Overigens die kast is op dit moment het enige mooie in de bijkeuken. De bijkeuken zelf heeft nog een flinke metamorfose nodig. Isoleren, verven etc etc..... Iedereen met een oud huis weet waarschijnlijk wel waar ik het over heb. Maar goed de kast moest in de (witte) verf. Dus op naar de bouwmarkt......
Daar gebeurde het volgende: Ik bedacht mij dat ik daar weken terug van die hele mooie kalkverf had gekocht.
Zou die daar nog zijn????? En ja hoor er stonden nog twee bussen van een kleur waar ik thuis ook nog een vol blik van had.....Waar zou ik dat nou voor kunnen gebruiken, zonde om te laten staan toch?
Ik heb daar dus ter plekke bedacht dat ik dat glasvezelbehang in de hal en de overloop er wel uit kon halen...
Had ik meteen een mooie bestemming voor die supermooie kleur...
Thuis aangekomen er geen gras over laten groeien. Vol overgave heb ik mij gestort op het eraf halen van dat lelijke glasvezelbehang.Nu denken jullie daar is toch niks mis mee met dat glasvezel... Nou, wij konden dat niet meer over verven want het liet allemaal los. De vorige bewoners hebben er een verkeerde onderlaag opgesmeerd en dat liet nou allemaal los..... Dus je begrijpt dat dat een doorn in mijn visueel ingestelde oog was...
Zes vuilniszakken later en hopen stof overal was ik bijna klaar toen manlief belde vanuit de auto. Hij was over 10 minuten thuis.... Wat er vandaag op het menu stond. Ik zei dat weet ik niet. Hij zei hoezo. Ik zei: ik heb het razend druk. Hij vroeg: waarmee? Ik zei: Ik weet niet of je nog wel zo blij met me bent. Hij verbaasd: wat bedoel je? Ik zei: nou...... Ik heb het eruit gehaald.....En vreemd genoeg wist hij meteen wat ik bedoelde...Kent me toch nog beter dan ik dacht...Hij zei: dat meen je niet....Ik zei: wat denk je...Het gesprek loopt ten einde. Hij zei: ik sta al op de oprit. Ik zei: tot zo.... tuut tuut tuut.
Een maal van de grootste schrik bekomen en gezien dat het meeste werk al was gedaan was hij het met me eens dat het alleen maar mooier kon worden. Nu een week later en heel veel stof verder heb ik vandaag de laatste hand aan het verven gelegd en zie hier mijn nieuwe hal~!
Een stuk lichter, ik vind dit veel mooier en beter bij het huis passen.....

De nieuwe kleur combineert prachtig met al die brocante spulletjes die ik allemaal om  me heen heb verzameld....

Het portretje van dat lieve meisje heb ik op koninginnedag gescoord, zo lief toch?

De bos rozen vanmiddag nog gekregen van mijn moeder. Tige tank mem~!Voor de gelegenheid even erbij gelegd. Straks gauw in het water....
Het behang voor de slaapkamer is ook binnen dus we gaan in een adem door....
Tot de volgende keer...

~~Groetjes Sjoukje~~